martes, 5 de junio de 2012


EL PADRE NUESTRO en el Eneagrama





El Eneagrama de la Personalidad es una herramienta muy poderosa que nos provee de una enorme cantidad de material descriptivo con el cual podemos trabajar sobre nosotros mismos.

0. Padre nuestro
1. que estás en los cielos
2. Santificado sea tu Nombre
3. Venga a nosotros tu reino,
4. hágase tu voluntad aquí en la Tierra como en el Cielo.
5. El pan nuestro de cada día dadnoslo hoy
6. Perdona nuestras ofensas, así como nosotros perdonamos a los que nos ofenden
7. No nos dejes caer en la tentación y libéranos del mal.
8. Por que tuyo es el Reino
9.Amén

…hay una cuestión cuando se dice Padre, Por qué Padre Nuestro? Por qué no mi Padre? La oración es una oración Comunal; noexiste ningún Yo en ella, ninguna primera persona; es siempre “nuestro Padre, nuestros pecados, nuestros Pan de cada día. Es una oración en Comunidad, pero que el Padre en ella? Qué significa? Significa que este mundo en que vivimos tiene origen en otro mundo. Nunca debemos pensar que éste es el mundo original, que tiene comienzo en el mismo, No es así, todo viene de otro mundo. Es por esto que dice “Que estás en el cielo”, no aquí, por que éste no es el mundo donde las cosas comienzan. Ellas comienzan en una parte no condicionada. Cómo dice más tarde un apostol “todas las ´cosas vienen de lo Alto, del país de la Luz”. Este mundo procede del mundo incondicionado…

oster en latin Pater Noster, qui es in caelis,
sanctificétur nomen Tuum,
adveniat Regnum Tuum,
fiat volúntas tua,
sicut in caelo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum
da nobis hódie,
et dimitte nobis débita nostra,
sicut et nos dimittímus
debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentationem,
sed libera nos a malo.



Aprendiendo de nuevo en la Vida

EL PADRE NUESTRO en el Eneagrama



El Eneagrama de la Personalidad es una herramienta muy poderosa que nos provee de una enorme cantidad de material descriptivo con el cual podemos trabajar sobre nosotros mismos.

EL PADRE NUESTRO en el Eneagrama 


0. Padre nuestro
1. que estás en los cielos
2. Santificado sea tu Nombre
3. Venga a nosotros tu reino,
4. hágase tu voluntad aquí en la Tierra como en el Cielo.
5. El pan nuestro de cada día dadnoslo hoy
6. Perdona nuestras ofensas, así como nosotros perdonamos a los que nos ofenden
7. No nos dejes caer en la tentación y libéranos del mal.
8. Por que tuyo es el Reino
9.Amén
…hay una cuestión cuando se dice Padre, Por qué Padre Nuestro? Por qué no mi Padre? La oración es una oración Comunal; noexiste ningún Yo en ella, ninguna primera persona; es siempre “nuestro Padre, nuestros pecados, nuestros Pan de cada día. Es una oración en Comunidad, pero que el Padre en ella? Qué significa? Significa que este mundo en que vivimos tiene origen en otro mundo. Nunca debemos pensar que éste es el mundo original, que tiene comienzo en el mismo, No es así, todo viene de otro mundo. Es por esto que dice “Que estás en el cielo”, no aquí, por que éste no es el mundo donde las cosas comienzan. Ellas comienzan en una parte no condicionada. Cómo dice más tarde un apostol “todas las ´cosas vienen de lo Alto, del país de la Luz”. 
http://www.personarte.com/test.htm

Este mundo procede del mundo incondicionado…
oster en latin Pater Noster, qui es in caelis,
sanctificétur nomen Tuum,
adveniat Regnum Tuum,
fiat volúntas tua,
sicut in caelo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum
da nobis hódie,
et dimitte nobis débita nostra,
sicut et nos dimittímus
debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentationem,
sed libera nos a malo.

La Pareja no es para ser Feliz




de Destinos: Coaching y Constelaciones Sistemicas, el Martes, 24 de agosto de 2010 a la(s) 10:12 ·
 Quien dijo que La Pareja es para ser Feliz?
Desde pequeños la mayoría de nosotros sonamos con formar nuestra pareja y esto es lógico, ya que todas nuestras familias están conformadas por infinitas historias de parejas, historias de amor, de desamor, de separaciones, de felicidad y de dolor.
Sin parejas no habría vida, no existiríamos, no solo por razones reproductivas, si no razones más existenciales, más filosóficas. Por eso la mayoría de nosotros estamos destinados a tener alguna vez en la vida, al menos una pareja o por lo menos a desearlo.
Pero, que perseguimos al formar pareja? Que deseos hay evidentes, explícitos, pero también ocultos en la búsqueda de pareja?... Si tengo pareja estaré realizado, si tengo pareja seré feliz, si tengo pareja estaré completo... y buscamos.. Buscamos y hasta cambiamos de pareja buscando ese "ideal" que nos aporte qué?.
De alguna forma todos buscamos en la pareja "algo" que nos falta, de hecho está demostrado, que una primera etapa de enamoramiento, proyectamos en el otro nuestros deseos "idealizados" y con el convivir y compartir empezamos a encontrarnos con la "verdadera" pareja y comienzan los problemas y las decepciones.
Pero desear encontrar una pareja y mantenerla con el objetivo que ella llene o complete aquello que me falta, es sin duda un gran error y además un objetivo imposible de satisfacer. Sin embargo la pareja, desde mi punto de vista tiene exactamente esta función: mostrarme eso que me falta, mostrarme eso de mi que aun no puedo mirar y entonces poder hacer algo en mi, poder crecer, poder integrar mas aspectos míos y al final poder ser más completa(o).
Quizás nos han ensenado que al tener una pareja seriamos muy felices, pero la realidad es que si crecemos en pareja tendremos muchos momentos y experiencias felices y gratificantes, pero inevitablemente tendremos muchísimas experiencias desagradables, difíciles y dolorosas, porque justamente estas últimas son las que nos permiten elevar nuestro nivel de consciencia, integrar nuestros aspectos ocultos y trabajar en nosotros mismos.

La pareja debe formarse para construir algo, para desarrollar o crear algo material o espiritual y para pasar la vida a los hijos (si fuera el caso); pero en especial para "crecer juntos", no únicamente en el sentido obvio de acompañarnos, apoyarnos y compartir logros, fracasos, problemas, salud y enfermedad, si no para que Tu me muestres mis heridas, mis aspectos por sanar, mi propio trabajo individual y esto explica porque no tenemos aquella pareja que "quisiéramos", aquella pareja que nuestros padres y amigos quieren para nosotros, porque la pareja que tenemos es aquella que podemos tener, aquella que merecemos y necesitamos justamente para ese proceso muchas veces largo y difícil.

Nuestra pareja es justamente la que tenemos de acuerdo a nuestro nivel de consciencia, nuestro concepto de amor y nuestro amor por nosotros mismos.

Cuando empecemos a tener problemas o dificultades en la pareja, tenemos nuestra primera alarma, pero no para salir corriendo, ni para culpar al otro, hagamos un alto y preguntémonos a nosotros mismos, Que pasa conmigo?, Que hace que yo haya escogido esta pareja?, Que siento realmente?, Que es lo que me duele exactamente?, Que busco yo teniendo una pareja infiel, por ejemplo?, Porque yo elegí un esposo alcohólico?, Que busco con un marido egoísta o desconsiderado? Que dice de mí? Que dice de mi autoestima?, En que se parece a mi patrón familiar?, Que herida me está activando esta situación?.
Si logro mirar justamente aquello que mi pareja me está mostrando, entonces Si puedo hacer algo por mí, si puedo hacerme cargo de mi vida y de mi pareja y puedo tomar decisiones desde un nivel de consciencia mayor y la pareja estará cumpliendo una de sus hermosísimas funciones. Al fin y al cabo quien dijo que la pareja es para ser feliz?.

Autora del Texto: Daphne Bolivar Izquierdo
Articulo relacionado: http://constelacionesycoaching.blogspot.com/2010/08/mi-pareja-es-mi-terapia.html
Si quieres asistir a los Grupos Terapeuticos de Pareja, escribeme a constelacionesycoaching@gmail.com